Argumentatie over het boek De Aanslag

Argumentatie over het boek De Aanslag

Door Roan Numan uit H5D

Verhaal:
Tijdens een potje mens-erger-je-niet  horen vader, moeder, Peter en Anton Steenwijk schoten komen vanuit de straat. Ze zien hun lokale Politieagent dood voor hun huis liggen. Peter Steenwijk wil het lijk verschuiven naar de buren, maar de Duitsers komen en Peter rent weg. De Duitsers nemen Anton's ouders mee en brengen Anton naar een cel onder een gevangenis. Daar wordt hij door een hele aardige vrouw getroost. Anton krijgt te horen dat hij kan verblijven bij zijn oom en tante in Amsterdam. In Amsterdam hoort hij dat zijn ouders en Peter gelijk zijn gefusilleerd. Anton vervolgt zijn studie later en trouwt met Saskia en krijgt een dochter genaamd Sandra en vele jaren verstrijken, Anton scheidt met Saskia en trouwt opnieuw ditmaal met Liesbeth. Zij krijgen een zoon genaamd Peter. Anton ontmoet een man, genaamd Takes. Hij vertelt hem dat op de plek waar ze samen gingen zitten dat hij Ploeg had vermoord. Anton komt later zijn oude buurmeisje tegen en vraagt haar waarom haar familie het lijk van Fake voor de deur had neergelegd. In het huis bleken joden aan het onderduiken. Ze moesten niet opvallen anders zouden de Duitsers erachter komen.


- Het boek beschrijft het doel van de hoofdpersoon goed.
- Citaat: Als iemand zegt, dat jouw familie nog had geleefd als je vader destijds een ander huis had gehuurd, in een andere straat, dan is dat ook waar. Dan had ik hier misschien met iemand anders gezeten. Tenzij het in die andere straat was gebeurd, want dan had ook Ploeg misschien ergens anders gewoond. Dat is een soort waarheden, waar we niks aan hebben. De enige waarheid waar we iets aan hebben, dat is, dat iedereen is afgemaakt door wie hij is afgemaakt, en niet door iemand anders. Ploeg door ons, jouw familie door de Moffen.
- De hoofdpersoon Anton wil uitzoeken hoe Ploeg is doodgegaan. Hierna kwamen Duitsers hun wijk binnen en staken het huis van de familie Steenwijk in brand.
- De man die dit tegen Anton zegt, is Takes, Takes is de pleegde de moord op Fake Ploeg.

- Het boek is in het algemeen wel goed te lezen, maar bevat soms wel een paar moeilijke woorden.
-Citaat: Anton vroeg zich af of de genegenheid, die hij voelde voor de man naast zich op de bank, misschien voortkwam uit iets dubbelzinnigs, - omdat hij via hem deel kreeg aan het geweld, dat toen had toegeslagen, zodat hij nu niet alleen meer slachtoffer was. Slachtoffer? Natuurlijk was hij slachtoffer, al leefde hij; maar tegelijk had hij het gevoel, dat het eigenlijk over iemand ander ging. Takes had een nieuwe sigaret opgestoken. 'Goed. We wisten dus, dat er represailles zouden komen.'
- Zoals hierboven staat, het is niet een heel moeilijke woordenkeuze. Persoonlijk heb ik mijn woordenschat hiermee verbetert omdat ik niet wist wat represailles betekende, maar nu wel.
- Wat het boek ook leesbaar maakt, is dat het boek chronologisch vertelt is. Het boek bestaat uit vijf delen of hoofdstukken genoemd. Hoofdstuk 1 bijvoorbeeld, speelt zich af in 1945, terwijl het tweede hoofdstuk zich afspeelt in het jaar 1952.

- Het thema van het boek is duidelijk te ontdekken.
Na ongeveer een half uur lezen kom je erachter dat dit een boek is dat als thema de Tweede Wereldoorlog heeft.
Citaat: `Daar heb je ze,'zei hij in het donker. Meteen werd er op de deur geslagen, maar zo meedogenloos hard, met geweerkolven, dat hij wist dat er iets afschuwelijks ging gebeuren. `Aufmachen! Sofort aufmachen!'
- Hier zie je de invasie van de Duitsers na de Tweede Wereldoorlog om nog wat Joden en andere inwoners van Nederland te vermoorden. Anton werd opgepakt door de Duitsers en meegebracht naar Haarlem, in een cel.

- Het perspectief van het boek is duidelijk te vinden.
- Het verhaal is geschreven in het personaal perspectief, namelijk in die van Anton Steenwijk.
-Citaat: Ook wat de liefde betreft, liet hij dingen komen zoals ze kwamen. Elke paar maanden wisselden de meisjes, die op zijn doorgezakte bank gingen zitten, meestal met opgetrokken knieën, - waarna hij voor de zoveelste keer de werking van een sextant moest uitleggen.
- De hij in dit verhaal is Anton Steenwijk, hij beschrijft hoe zijn leven verloopt na de Tweede Wereldoorlog.


Link van samenvatting:
http://www.scholieren.com/boek/582/de-aanslag/zekerwetengoed

Tralievader

Wat heb ik van Tralievader geleerd?
Gemaakt door Roan Numan uit H4D

Verhaal:
In "Tralievader" beschrijft Carl Friedman het dagelijks leven van een gezin met drie kinderen in de periode na de Tweede Wereldoorlog. Het boek speelt zich af in de ik-persoon. Het boek bestaat uit 40 kleine hoofdstukken. Bijna elk hoofdstuk beschrijft een tijdje toen de vader in een kamp zat. In de loop van de tijd beginnen de kinderen zelf te beseffen dat de SS'ers op den duur wel zullen komen en dat ze hen in een kamp gaan stoppen, dus de kinderen bereiden zich erop voor. Een tijdje later maken de kinderen en zijn vrouw zich zorgen over hem en sturen hem naar een sanatorium om te kijken wat er met hem aan de hand is. Hij blijkt nachtmerries te hebben door zijn verblijf in het kamp. De kinderen beginnen hem hierna steeds minder serieus te nemen. Een paar dagen later begint hij met het beschrijven van de bevrijding Dit is tevens het einde van het boek.

 Wat heb ik van Tralievader geleerd?
Van het boek "Tralievader" heb ik geleerd dat de kampen waar mensen in moesten werken tijdens de Tweede Wereldoorlogen, een grote invloed had op de manier waarop ouders zich tegen hun kinderen begonnen te gedragen. 'De kinderen doen hun best om met hun vader mee te leven, maar hij behandelt hen als vreemden' dit staat op de flaptekst van het boek. Hieruit blijkt dat de kampervaringen veel invloed hadden op de manier hoe de mensen met elkaar en met hun kinderen omgingen, nadat ze bevrijd werden. Door de verhalen van vader begonnen de kinderen te denken dat de SS'ers echt op ze zouden gaan jagen. Het heeft ook een grote impact gehad op de kinderen van de mensen die in het kamp zaten. Dit heeft onherroepelijk geleid tot angststoornissen, verlatingsangst en het zeer moeilijk kunnen vertrouwen van ander mensen. Hier heeft zeker een, misschien wel twee, generatie(s) onder te lijden.








Samenvatting van scholieren.com

Jochel, een joodse vader, woont samen met zijn drie kinderen en vrouw ergens in Nederland. Het gezin probeert een normaal leven te leiden. Volgens de kinderen lukt dit echter niet, omdat Jochel nog te getraumatiseerd is van de Tweede Wereldoorlog. Als Jochel in een senatorium behandeld wordt voor TBC, vertelt hij zijn kinderen allemaal verhalen over de Tweede Wereldoorlog.

Volgens de kinderen lijdt Jochel aan de ziekte ‘kamp’. Hij kan namelijk alleen nog maar verhalen over zijn ervaringen met concentratiekampen vertellen. Het enige waar hij nog over praat is zijn ervaring met een concentratiekamp. In welk concentratiekamp hij heeft gezeten is niet bekend.

Toen de oorlog begon, is Jochel bij een gezin ondergedoken. Ergens op zolder had hij een ruimte zo groot als een kast waar hij verbleef. Het gezin bij wie hij woonde, zorgde ervoor dat hij boeken had om te lezen. Daarnaast brachten ze hem regelmatig eten, waardoor hij niet ondervoed raakte. Zodra er mensen in huis waren moest hij zo stil mogelijk doen, omdat niemand mocht weten dat hij daar ondergedoken zat.

Op een gegeven moment werd Jochel ontdekt en meegenomen naar een concentratiekamp. Hier begon een ontzettend naar leven voor hem. Hij voerde dingen met tegenzin uit die de Duitsers hem verplichtten. Ondanks alles wist hij zich sterk te houden. In het concentratiekamp leerde hij verschillende mensen kennen bij wie hij steun kon vinden. Alle mensen konden steun bij elkaar vinden, omdat ze van elkaar begrepen wat iedereen doormaakte.

Doordat Jochel over niks anders meer dan de oorlog kan praten, raken zijn kinderen ook getraumatiseerd. Dagelijks denken zij na over de gevolgen van de oorlog. Maar dat niet alleen, de kinderen vinden het ook vreselijk dat nergens anders meer over gepraat kan worden. Wanneer iemand verkouden is, krijgen ze meteen te horen hoe naar het leven in de concentratiekampen was tijdens de Tweede Wereldoorlog. En als er bijvoorbeeld vriendjes of vriendinnetjes langskomen, krijgen zij ook alle verhalen over de kampen te horen. De kinderen zijn het ontzettend zat dat Jochel nergens anders meer over kan praten. Regelmatig wordt hij hier op aangesproken. Jochel vindt echter dat zijn kinderen niet moeten zeuren en voelt zich onbegrepen omdat zij zijn verhalen niet willen horen. Hij wil namelijk kwijt hoe hard hij heeft moeten werken in het concentratiekamp, en hoeveel mensen hij heeft zien overlijden ten gevolgen van verschillende nare ziektes. Daarnaast vertelt Jochel ineens dat hij eigenlijk een moordenaar is. In het kamp heeft hij namelijk iemand vermoord. De kinderen schrikken hier enorm van. Zeker als hij hen vertelt dat hij eigenlijk helemaal geen spijt heeft en de man op een veel pijnlijkere manier had willen vermoorden. De kinderen vinden dat de verhalen van Jochel op moeten houden, en dat ze gewoon een normaal gezinsleven moeten krijgen waarin de kinderen met hun vader kunnen spelen.

Doordat de kinderen geïrriteerd raken en Jochel zich onbegrepen voelt, zijn er regelmatig spanningen in het gezin. De moeder van het gezin probeert zich er zo veel mogelijk buiten te houden. Af en toe neemt ze het op voor haar man, omdat ze weet hoe zwaar het geweest is. De moeder van het gezin is geen vrouw van joodse afkomst, waardoor zij nooit naar een concentratiekamp heeft gehoeven. Ze had echter al een relatie met Jochel voordat hij naar het concentratiekamp moest, waardoor ze het concentratiekamp op een andere manier heeft meegemaakt. Ze weet dus wat er is gebeurd en wat voor invloed dit op Jochel gehad heeft.

Op een gegeven moment krijgen de kinderen door dat ze hun vader zo goed mogelijk moeten steunen. Ze proberen steeds meer naar zijn verhalen te luisteren. Het is af en toe moeilijk, maar ze merken dat de sfeer verbetert.

De kinderen raken geëmotioneerd als ze merken dat een verhaal hun moeder ook raakt. Jochel vertelt namelijk over het moment waarop hij en de moeder van het gezin elkaar weer zien na het concentratiekamp. Beide hebben ze tijden lang doodsangsten uitgestaan en hebben ze nooit geweten hoe het met elkaar ging. Als Jochel dit samen met zijn vrouw in tranen vertelt, worden de kinderen ontzettend geraakt en beseffen ze zich dat ze hun vader af en toe gewoon zijn verhaal moeten laten vertellen.

Wat heb ik geleerd van het boek Oeroeg?

Wat heb ik geleerd van het boek Oeroeg?

Gemaakt door Roan Numan uit H4D


Verhaal:
De hoofdpersonen uit het boek Oeroeg zijn twee jongetjes die leven in het Nederlands Indië van voor de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal speelt zich af vanuit de ik-persoon. De jongens groeien samen op en beleven veel met elkaar. De vader van de ik-persoon wil dat zijn zoon een goede baan krijgt en gaat studeren in Holland, maar zijn zoon wil zijn vriend Oeroeg overal mee naar toe nemen. Als de jaren voorbij gaan groeien de jongens steeds meer uit elkaar.
Een paar jaar nadat de ik-persoon naar Delft is verhuisd om te studeren, breekt de Tweede Wereldoorlog uit. Nederlands-Indië is binnengevallen door Japan. Hij hoort dat er mensen naar Nederland gaan vanuit Nederlands-Indiëm maar hij hoort niks van Oeroeg. Hij gaat Oeroeg zoeken. Tijdens de zoektocht blijkt dat hij Oeroeg tegenkomt, maar hij staat naar hem gericht met een revolver en zegt tegen de ik-persoon: "Ga weg, je hebt hier niks te maken". Hieruit blijkt dat de ik-persoon een vreemdeling is in zijn geboorteland.

Wat leer je van het boek:
In het boek Oeroeg leer je hoe Nederlands-Indië veranderd is door de inval van Japan. Je ziet dat de oorspronkelijke inwoners zich keren tegen de Nederlanders. Je leert ook dat de Tweede Wereldoorlog niet alleen verre gevolgen had in Europa maar ook in Azië. "De diepte peilde ik nooit. Is het te laat? Ben ik voorgoed een vreemde in het land van mijn geboorte, op de grond vanwaar ik niet verplant wil zijn? De tijd zal het leren." Uit dit citaat zie je dat de ik-persoon een vreemde is geworden voor de oorspronkelijke bewoners. De Tweede Wereldoorlog zorgde niet alleen voor doden, maar ook dat mensen zich tegen elkaar gingen keren.


Samenvatting van www.scholieren.com

De ik-figuur en Oeroeg zijn beste vrienden. Oeroeg is de zoon van Sidris en Deppoh. Zijn vader werkt bij de onderneming van de Nederlandse administrateur, de vader van de ik-figuur. De jongens doen alles samen, van jongs af aan. Waar Oeroeg is, is de Nederlandse jongen en andersom. De ik-figuur heeft tijdens zijn kindertijd niet door dat Oeroeg in rang lager staat dan hij. Dat merkt hij pas als het personeel Oeroeg een beetje gaat plagen en als hij door krijgt dat zijn vader liever niet wil dat hij met Oeroeg omgaat. Toch is Oeroeg de belangrijkste persoon voor hem. Het is de vader van de ik-figuur een doorn in het oog dat hij zo slecht Nederlands spreekt. Daarom wordt meneer Bollinger ingehuurd om hem persoonlijk les te geven. Oeroeg luister altijd mee en pikt er veel van op.

Op een avond gaan Oeroegs ouders, Bollinger en nog wat gasten naar Telage Hideung, het Zwarte Meer. De ik-figuur mag mee. De groep is aangeschoten en wild. Ze varen met een vlot het meer over, maar een stuk vlot breekt af. De ik-figuur raakt verstrikt en Deppoh probeert hem te redden maar hierdoor verdrinkt hij zelf. De vader van Oeroeg is dood. Hierdoor moet de familie van Oeroeg verhuizen. Maar omdat de ik-figuur zo gehecht is aan Oeroeg, mag hij blijven. Ze reizen samen elke dag naar school, echter wel voor elk een andere school in Soekaboemi.

De ouders van de ik-figuur scheiden en hierdoor komt hij bij Lida in Soekaboemi te wonen. Als blijkt dat hij Oeroeg heel erg mist, mag hij er ook komen wonen. Lida raakt heel erg op Oeroeg gesteld en geeft hem alles wat hij nodig heeft. Ze ziet namelijk dat hij erg slim is en ze wil hem de kans geven te studeren. Oeroeg laat zo min mogelijk merken dat hij een inlander is en schaamt zich voor zijn afkomst. De ik-figuur gaat naar een internaat van de HBS in Batavia. Later komt Oeroeg daar ook terecht omdat hij wel wat structuur kan gebruiken. Hij misbruikt Lida’s goedheid nogal door ’s avonds laat weg te blijven en naar bed te gaan met andere huurders uit Lida’s pension. Op het internaat groeien de jongens nog verder uit elkaar, doordat Oeroeg toch echt een inlander is en de andere jongens dat niet accepteren. Oeroeg gaat naar de MULO waar voornamelijk halfbloedkinderen zitten. Hier voelt hij zich beter thuis. Na de MULO gaat Oeroeg medicijnen studeren in Soerabaja. Lida betaalt ondertussen alle kosten van Oeroegs opleiding. Tijdens zijn studie krijgt hij interesse in de politiek en keert Oeroeg zich tegen de Nederlanders en dus ook tegen de ik-figuur. Als die hem eens opzoekt krijgen ze ruzie.

De ik-figuur gaat studeren in Delft. Later hebben Lida en hij nog sporadisch contact, eerst nog weleens met een korte krabbel van Oeroeg, maar op den duur steeds minder. Als de ik-figuur klaar is met zijn opleiding, keert hij terug naar zijn geboortegrond; maar alles is anders geworden.

Motivatie over het boek verloren paradijs

Opdracht K Motivatie
Gemaakt door Roan Numan uit H4D

Is dit boek aan te raden?
Ik zou het boek aan willen raden, omdat dit boek gemakkelijk te lezen is en het boek niet veel bladzijden heeft. Dit boek beschrijft het leven van een Nederlandse man die gaat werken voor het Amerikaanse leger. In het kamp ontmoet hij andere mensen waarmee hij moet werken en voor wie hij opdrachten moet uitvoeren. Aan het einde van het verhaal krijgt hij te horen dat zijn diensten niet meer nodig zijn en dat hij naar huis mag gaan. Als hij bij zijn ouders thuis komt, komt er een Amerikaanse officier langs die een goede tolk zoekt. Hij vindt zichzelf hiervoor geschikt en gaat met hem mee.
Tijdens het lezen begrijp je steeds beter hoe mensen in de oorlog met elkaar omgingen en hoe men reageerde op de oorlogssituatie. Je komt veel over de hoofdpersoon te weten en ziet hoe hij reageert op de situatie. Je 'kent' de hoofdpersoon vrij snel en begint hem te kennen. Er zitten droevige maar ook grappige stukken in het boek, hetgeen de sfeer vrolijker maakt.
Twee zinnen in het boek hebben me aan het denken gezet. De zin mensen zoals ik kunnen alleen tot mens ontwikkelen als ze verliefd zijn. De zin heeft mij erg aan het denken gezet, omdat ik er op deze manier nog nooit over heb nagedacht. Ook is er een anekdote over persoonlijkheid die mij raakte tijdens het lezen: Be friendly, firm and don't talk about yourself  vond ik erg leuk om te lezen omdat ik ook zo tegen het leven wil aankijken. Ik heb tijdens het lezen van het boek gemerkt dat ik boeken over de oorlog erg mooi vindt. Het boeit me. Ik hoop dat de mensen die dit boek ook gaan lezen er net zoveel plezier aan beleven dan ik dat heb gehad.


Samenvatting:
In september en oktober 1944 werd Zuid-Limburg bevrijd door voornamelijk Amerikaanse troepen. Die troepen drongen ook door op Duits grondgebied. Zo werd o.a. Aken bezet. Zes divisies werden samengetrokken achter de rivier de Rur. Zij moesten de aanval op Keulen inzetten.
In het bevrijde gebied ontstonden spoedig paramilitaire eenheden die elkaar dikwijls voor de voeten liepen. Een van die eenheden werd toegevoegd aan een Amerikaanse infanteriedivisie.
Het offensief naar Keulen is niet uitgevoerd. Plotseling bleken de Duitsers nog over voldoende materiaal, mankracht en energie te beschikken om onder leiding van Rundstedt een tegenaanval in te zetten in de richting Bastogne: de beruchte Battle of the Bulge was het gevolg. Aan het westelijk front was de Battle of the Bulge de laatste stuiptrekking van de Duitse militaire macht.

Op het historisch raamwerk van de gebeurtenissen voor en na het Rundstedt offensief spint de verteller zijn verhaal. Mannesse onderhield najaar ’44 de verbinding tussen één van de paramilitaire eenheden en het hoofdkwartier van een Amerikaanse divisie.

Samenvatting van boekenroute.nl

Betoog over het boek Kinderjaren

Kinderjaren van Jona Oberski

Verslag van Roan Numan H4D

Mening:

In de kerstvakantie heb ik het boek Kinderjaren van Jona Oberski gelezen. In het begin had ik weinig tijd besteed aan het boek en had ik niet zo'n zin om het te lezen. Toen ik begon met lezen, kwam ik steeds meer in het verhaal en op een gegeven moment raakte ik zo geïntrigeerd door het verhaal, dat ik ik niet meer wilde stoppen met lezen. Ik leefde met de ik-persoon mee en ik kon me goed voorstellen hoe zijn leven eruit zag. Het boek heeft een chronologische tijdsvolgorde. Veel hoofdstukken eindigen met het inslaap vallen van de ik-persoon en met het begin van een nieuwe dag. Ik ben blij met deze keuze omdat ik het een interessant onderwerp vond en de woordkeuze van het boek gemakkelijk was en qua chronologie makkelijk te volgen. Als een boek veel verschillende tijdslijnen heeft, meerdere perspectieven en regelmatige flash-backs, dan is een boek voor mij veel moeilijker te lezen.

Samenvatting Per Hoofdstuk:

I 
Het boek gaat over een jongetje van Joodse afkomst. Met zijn vader en moeder woont hij in Amsterdam. Op een dag worden hij en z’n moeder per ongeluk naar Westerbork gestuurd. Na een week mogen ze weer naar huis. Kort daarop is hij jarig; hij krijgt erg veel cadeautjes, waaronder een harlekijntje. De invloed van de oorlog wordt steeds voelbaarder, met name de Jodenhaat wordt duidelijker. De kruidenier wil niets meer aan hen verkopen, maar de glazenwasser komt nog steeds. 

II 
Hij moet nu een Jodenster dragen. Bij een inval door soldaten moeten ze hun huis uit. Ze moeten naar het Muiderpoortstation, waar ze op de trein gezet worden naar Westerbork. De ouders denken of willen denken dat ze naar Palestina gaan; ze hoeven alleen nog maar de papieren klaar te krijgen. Op een dag worden er mensen omgeroepen die weg mogen uit dit kamp. Zij horen daar ook bij. Helaas gaan ze niet naar Palestina, maar naar een ander kamp waar zijn vader gescheiden wordt van hem en zijn moeder. 

III 
Hij mag in het nieuwe kamp af en toe mee om de keukenpannen schoon te maken, pas de tweede keer snapt hij dat hij ze leeg moet eten. Op vaders verjaardag zien ze vader eindelijk weer, moeder heeft een taart gemaakt van aardappelen en broodkruimels. Als zijn vader ziek wordt en naar de ziekenbarak moet bevalt hij dit wel, omdat hij zijn vader nu vaker ziet. Als hij van de dokter zijn moeder moet gaan halen omdat zijn vader niet lang meer heeft te leven verdwaald hij en vergeet de boodschap door te geven. Toch zijn ze er net op tijd bij om vader te zien sterven. Nu moet hij van de grote kinderen een proef afleggen om te bewijzen dat hij bij de groten hoort. Hij moet het ketelhuis binnengaan, hier blijken allemaal lijken te liggen. Als hij zijn moeder hierover vertelt, zegt zei dat dit het knekelhuis heet. Hij mag er nooit meer komen en wordt van top tot teen behandeld met ontsmettingsmiddel. 

IV 
Moeder en hij vertrekken weer met een andere trein. Nog steeds wordt hem verteld dat ze op weg zijn naar Palestina. Hij heeft geslapen en zijn moeder vertelt hem dingen die hij zich niet kan herinneren. Zij zegt hem dat ze al twee weken in de trein zitten. Als de trein voor langere tijd stopt gaat hij met Trude, een vrouw die hij al kent van voor het kamp, brandnetels zoeken om soep van te koken. De volgende dag komen de Russen hen bevrijden, ze nemen de Moffen mee. De mensen uit de trein worden ondergebracht in verschillende huizen in Tröbitz. Zijn moeder is ziek en wordt naar het ziekenhuis gebracht. Hij slaapt bij Trude en Eva op een kamer. Hij bezoekt zijn moeder nog een keer in het ziekenhuis. Ze is er slecht aan toe, het lijkt of ze gek geworden is. Later zegt Trude dat de weg afgesloten is en hij niet naar zijn moeder kan, maar ze liegt want zijn moeder is dood. Eva vertelt hem dat zijn moeder dood is. Hierop wordt hij zo boos op Trude dat hij koorts krijgt en vijf dagen ziek op bed ligt. 

V 
Met een Canadese vrachtwagen gaan ze terug naar Amsterdam. Meneer Paul en zijn vrouw willen hem wel adopteren. Eerst weigert hij te eten. Hij kotst ook alles uit, maar omdat hij nu een grote jongen is, hij is immers acht, moet hij het zelf opruimen.

Bron uit Scholieren.com

Is Kinderjaren de moeite waard?

`Niet schrikken, alles is goed, ik ben bij je.' Met deze zin begint dit boek. Hierbij kreeg ik het gevoel dat er iets slechts zou gaan gebeuren en werd ik getriggerd om door te lezen. In dit boek zitten nog meer spannende gebeurtenissen, maar als je die wilt weten, moet je het maar zelf gaan lezen. Zouden alle vragen van het boek beantwoord worden? Niet al mijn vragen werden beantwoord. `Ik begon met schoonmaken`, zo eindigt het boek. Wat is er allemaal voorgevallen tussen deze twee zinnen? In mijn beleving zijn er heel veel spannende dingen gebeurd.

In dit boek wordt beschreven hoe het leven van een joods jongetje er uit zag en hoe het in de oorlog met hem is vergaan. In dit boek worden spannende maar ook zielige dingen verteld. Het boek is 119 bladzijden, maar verteld toch veel meer dan je eigenlijk verwacht. Het boek dateert van 1978, dus toch wel een tijdje geleden. Je komt meer te weten over de verschillende personen. Dat maakt het voor mij makkelijker om te lezen en me er een beeld van te vormen. Het komt altijd weer goed met de ik-persoon, waarbij het weer makkelijker wordt om het verhaal te vervolgen.
Een minpuntje van het boek vind ik dat je geen namen komt te weten van de ik-persoon en de ouders, waardoor het iets onduidelijker wordt. Je komt veel zielige dingen tegen in het boek zoals het doodgaan van de ouders en verschillende andere mensen. Het boek is vrij dun en dus ook beknopt verteld. Zelf zou ik willen dat het verhaal wat meer gedetailleerd zou zijn.
Het boek Kinderjaren vind ik zeker de moeite waard om te lezen, omdat het een interessante verhaallijn heeft en het onderwerp van de Tweede Wereldoorlog mij enorm boeit. Ik ben echt blij dat ik het boek gelezen heb omdat ik zelf weg ben van boeken die over WO II gaan. Bovendien vind ik het leuk om dingen te weten te komen van vroegere tijden en van onze voorouders. Als je de tijd hebt om het boek te lezen, lees het dan. Ik vind het een echte aanrader!